เช้าวันหนึ่งในเดือนเมษายนที่ปาย

ตอนเช้าที่ปายวันนี้ อากาศดีมาก ๆ
เย็นสบาย นี่ขนาดเป็นวันในเดือนเมษายนนะ
ต้องนอนห่มผ้า ไม่ต้องใช้พัดลม
เราไม่ได้ใช้พัดลมมาตั้งแต่เดือนอะไรก็จำไม่ได้
คร่าว ๆ ว่าเดือนมิถุนายนแล้วกัน
พัดลมบ้านเรามีแต่ฝุ่นกับหยากไย่
มันช่างตรงกันข้ามกับข่าวที่ออกรายวันว่า
ที่แม่ฮ่องสอนมีหมอกควันพิษหนามาก
และมีคนเป็นโรคทางเดินลมหายใจประมาณ 10000 รายแล้ว

ทำให้ได้คิดว่าข่าวทีออกไปมันก็จริงแค่บางส่วน
บางทีข่าวก็ออกไปดูน่ารุนแรงเกินเหตุ

อะไรกันนี่ ตื่นเช้าก็มีงานเยอะแยะเลยหรือนี่
จัดการทำตุ๊กแกตัวใหญ่ที่พวกทหารเสือน้อย 3 ตัวของเราจัดการไว้เมือคืน

แล้วก็ออกไปเปิดน้ำสปริงเกิ้ลรดน้ำต้นไม้
ต้มน้ำชงกาแฟ กินกับขนมไหว้พระจันทร์
ในใจอยากทำเสื้อต่อ
เราเอาเสื้อที่มีตำหนิ มาทำให้มันเป็นของใหม่ไม่เหมือนใคร
เสื้อมีตำหนิ มันทำให้เราคิดในสิ่งที่ไม่คาดถึง

เราเอาเศษผ้ายืดที่เหลือจากการเย็บเสื้อยืดมาปะตรงที่เป็นรู ตรงที่เปื้อนสีย้อม
จากนั้นก็เป็นหน้าที่ของเราที่จะเลือกสี และตัดเป็นรูปอะไรดี

ทำตัวแรกมันจะเกร็ง ๆ เหมือนไม่ค่อยกล้า ก็ได้รูปทรงกลม ทรงสี่เหลี่ยม
ตัวต่อมามันจะสวยขึ้น ๆ เหมือนขึ้นมือ ตัดรูปอะไรก็สวย
เป็นตัวเอล เป็นกากบาท เป็นเส้นเรียว เป็นวงกลมที่ใหญ่ขึ้น เป็นตัว พี

ตัวต่อไป เราก็ไม่รู้ว่ามันจะเสียตรงไหน
มันท้าทายตรงนี้ ว่าเราจะตัดแปะอย่างไร
ความงามของศิลปะ็อยู่ที่ องค์ประกอบ สี ความว่าง รูปทรง

นี่แหละความสนุกของงานศิลปะ
ถึงไม่ได้เพ้นท์ ก็เหมือนเพ้นท์

เคล็ดลับการทำงานศิลปทีี่ออกรสชาติมากขึ้นของฉัน
คือการได้ทำงานกับคู่หู
ก็แน่นอน ก็ต้องมีการเห็นด้วยและไม่เห็นด้วย
ขัดแย้งก็มีเหนื่อยหน่าย แต่ก็สนุกดี เวลาคิดอะไรใหม่ ๆ ได้
ทำให้งานสวยขึ้นอย่างเห็นได้ชัด
ได้ความรู้มากขึ้น เพียงแค่เราเปิดใจกว้างฟังผู้อื่นให้มากขึ้น

ที่สำคัญเราต้องสนุกในสิ่งที่อยากทำ
อย่าแสแสร้ง เพราะมันปกปิดไม่ได้
ความน่าเบื่อ ความไม่ลงตัว มันจะออกมาที่งาน

จุดเริ่มต้นของชีวิตที่ดีคือ หาให้เจอว่า เราชอบอะไรกันแน่จั๊ม