ไม่อยากทะเลาะกับใคร
แต่เวลาเราติดต่อกับใครแล้วมันไม่ได้ดั่งใจ เราก็โมโห
เราอยากอยู่แบบไม่ทะเลาะ แฮบปี้ ทำงานไป ทำของ ขายของได้
กลับบ้าน ทำสิ่งที่ชอบ ดูหนัง ทำกับข้าว
เฮ่อ เราต้องเข้าใจโลกมากกว่านี้ใช่มะ
เขาบอกว่า เราอาจจะไม่ค่อยได้คบใคร
เลยมีวิถีในการใช้ชีวิตที่ไม่เหมือนชาวบ้าน
พอมาเจอคนมาก ๆ ที่เขาคิดไม่เหมือนเรา
เราก็เลยหงุดหงิด และแสดงอารมณ์โมโหออกไป
โลกเรานี้ มีคนหลากหลายมากมาย
ลองมองไปที่ถนนหน้าบ้านหรือหน้าบริษัท ที่ทำงาน
ลองจิ้มนิ้วไปที่คนนี้ เราก็จะพบว่า แทบจะทุกคนใช้ชีวิตที่ห่วยแตก
ชายหนุ่มที่กำลังขับรถไฟใต้ดิน ในขณะที่เขากำลังขับเคลื่อนเครื่องจักร แต่งตัวดูเป็นคนมีความรู้ สุภาพ มีความรับผิดชอบ เบื้องหลัง เขากำลังมีปัญหากับเมีย ที่อยู่ครองกันมาตั้งแต่ เรียน ปวส. ได้เสียกันแล้วท้อง ก็เลยต้องแต่งงานกัน ล้มลุกคลุกคลาน ชีวิตไม่เคยลงตัว เพราะไม่เคยพูดคุยที่จะรู้จักตัวเอง มีเวลามีเงิน ก็เอาไปกินเหล้า เข้าคาราโอเกะ รูดการ์ดเสียจนเป็นหนี้ท่วมหัว ลูกเต้าไม่มีค่าเล่าเรียน เมียเริ่มขี้เกียจ ขอแต่เงินซื้อรถ กินเหล้า บ้านช่อง ไม่ทำความสะอาด มีชีวิตอยู่ไปจนลูกโตเรียน ปวช. ลูก ๆ ทำงานไม่เป็น วัน ๆ เอาแต่เล่นเกมส์ ใช้ทำความสะอาดบ้าน ยังงงว่า ไม้กวาด หรือผ้าขี้ริ้วอยู่ที่ไหน บ้านสกปรก รกรุงรัง มันมีัความสุขกันตรงไหน แล้วจะอยู่ไปทำไม แล้วคิดดูว่า เวลาเราขึ้นรถไปใต้ดินเราต้องเจอกันคนที่มีปัญหาชีวิตอันตัวเองเป็นคนกำหนดให้ห่วยเองมาเป็นคนขับรถไฟให้เรา
เมืองไทยมันช่างอะเหน็ด อะเหนื่อย กับ บุคคลากรเช่นนี้ เยอะแยะมากมายที่ทำงานตามจุดต่าง ๆ
เราจะแก้ไขอะไรให้เขาได้ ถ้าเขาไม่ได้รู้สึกอยากจะทำชีวิตของตัวเองให้ดีขึ้นด้วย
No comments:
Post a Comment